Eredivisie

De ziel van Feyenoord: de magie van het stadion

Op zoek naar de ziel van onze achttien Eredivisie-stadions vragen SANTOS en de Eredivisie CV 18 bekende voetbalfans (van een beetje bekend tot heel bekend) wat hun club voor hen betekent. Dit keer fotograaf Willem de Kam (1988), seizoenkaarthouder bij Feyenoord. Over ringtones, local heroes en de magie van het stadion.

De Kuip van een andere kant

“Als je vanaf de parterre, de vakken aan het veld, tijdens de wedstrijd afdaalt om een biertje te halen of naar de wc te gaan, kom je terecht onder de eerste ring. De catacomben kun je het niet noemen, want het is er open, maar het veld zie je ook niet meer. Dat geeft een heel apart contrast, er is rust en chaos tegelijkertijd. Zonder de wedstrijd te zien, beleef je het heel intens. Ik stel me voor dat het zo ook moet voelen op de blindentribune; je ziet niet wat er op het veld gebeurt, maar je hoort het wel. Mocht je zelf eens gaan kijken, let dan ook op hoe de parterres meebewegen met het ritme van de wedstrijd en het gespring op de tribunes.”

Ringtone

“Mijn ringtone is het commentaar bij de 1-0 van Dirk Kuijt, in de kampioenswedstrijd tegen Heracles. ‘Daar gaat de bal in de richting van Kuijt... Te Wierik glijdt weg, en Kuijt kan het al heel snel doen. EN DOET HET! KUIJT DOET HET!’ Dat levert weleens ongemakkelijke situaties op. In de stiltecoupé van de trein bijvoorbeeld, of als ik op reportage ben. Ik loop niet zo met mijn clubvoorkeur te koop, maar als dan ineens mijn telefoon afgaat, tsja... Ik neem daardoor wel altijd heel vrolijk de telefoon op, dat wel.”

 

Cooling-down

“Als na de wedstrijd de trams weer eens overvol zijn, ga dan effe langs de Laan op Zuid voor een biertje bij café De Schuimspaan. Genoeg ander voetbal te zien op een van de schermen, maar óók een echte Feyenoord-kroeg.”

Local heroes

“Met Justin Bijlow staat er sinds dit seizoen een supporter in de goal. Een jongen die zo van de tribune komt, met de kampioensschaal van 2017 op zijn kuit getatoeëerd. Grappig om te zien hoe zoiets je supportersblik beïnvloedt: wat zo iemand ook doet, bij mij kan-ie niet meer kapot.”

“Wouter Burger is er ook zo één. Van kinds af aan supporter van Feyenoord, nu voor het eerst bij de selectie. Voor de bekerwedstrijd tegen de amateurs van Gemert deed hij zijn warming-up toevallig recht voor het uitvak. Tijdens het warmlopen klonk vanaf de tribune Mijn Feyenoord, en Burger zong gewoon mee.”

De magie van het stadion

“Ik ben geboren in een dorp vlakbij Rotterdam en dus werd Feyenoord mijn club, een andere keuze was er eigenlijk niet. Ik ging als kind weleens naar wedstrijden, maar echt fanatiek was ik niet. Dat veranderde na het WK van 2010. Toen bedacht ik me: goh, als je nou naar je club gaat, dan heb je dat iedere week, die spanning en dat meeleven met een wedstrijd. Sindsdien ging ik steeds vaker naar De Kuip. De eerste keer weer was een thuiswedstrijd tegen RKC. John Guidetti maakte vlak voor tijd de 1-0, trok zijn shirt uit, kreeg zijn tweede gele kaart en miste daardoor de topper tegen PSV. Het voetbal was slecht, RKC maakte nog de 1-1 ook en we regenden negentig minuten lang nat. Vanaf dat moment was ik verkocht.”


Alle columns en fotoreportages uit de serie

Samen met SANTOS zijn we op zoek naar de ziel van onze achttien Eredivisie-stadions. Fotograaf Marco Magielse gaat op bezoek bij alle 18 Eredivisieclubs om de beleving in en rondom de stadions in beeld te brengen. Daarnaast vragen we een aantal bekende voetbalfans (van een beetje bekend tot heel bekend) wat hun club nu écht voor hen betekent. Bekijk hieronder alle bijdrages tot nu toe. 

 

Dit artikel delen