Eredivisie

De ziel van VVV-Venlo: skin op de trap en volgepakte tribunes

Voormalig international Stan Valckx (1963), goed voor bijna 150 wedstrijden in het shirt van VVV en nu manager voetbal in Venlo, vertelt waarom hij zo verknocht is aan Seacon Stadion - De Koel -. Over het ultieme stadiongeluk, skiën op de trap en volgepakte tribunes.

Cultureel erfgoed (1)

“Een mooiste plekje van De Koel kan ik niet benoemen, juist omdat het geheel zo’n bijzondere sfeer geeft: de trap, de ongelijke tribunes, het standbeeld van VVV-icoon en 57-voudig international Jan Klaassens vlak bij de ingang; alles bij elkaar is De Koel zo langzamerhand cultureel erfgoed aan het worden.”

Vroegste herinneringen

“Ik heb tegenwoordig mijn kantoor in De Koel, maar ken deze plek ook als voetballer, jeugdspeler en supporter. Ik kom uit een echte voetbalfamilie, mijn vier broers en vader waren al net zo voetbalgek als ik, en groeide op in Arcen, op zo’n twaalf kilometer van Venlo. VVV was onze club en met mijn vader of een buurman gingen we geregeld kijken.”

“Wat ik me daarvan vooral herinner, meer nog dan de wedstrijden, zijn onze plekken: mijn vriendjes en ik zaten eigenlijk nooit op de tribune, maar klommen steevast in de reclameborden aan de lange zijde. Zitplaatsen waren er namelijk nog niet zoveel en als 12-jarige op de staantribune tussen al die lange mannen zag je natuurlijk helemaal niets. Dan maar de boarding in dus. Daar kwamen we vaak pas na negentig minuten weer uit.”

Favoriete trapanekdote

“Als je De Koel zegt, dan zeg je natuurlijk ook de trap. Die ben ik ontelbare keren op- en afgelopen. En geskied, natuurlijk. Dat was ergens in de jaren tachtig, toen het flink had gesneeuwd en trainer Sef Vergoossen had bedacht dat we die dag zouden gaan langlaufen in plaats van de reguliere training. Het was voor mij de eerste keer op ski’s, de langlaufski’s die ik van mijn broer had geleend in dit geval, net als voor de meeste spelers.”

“Middenvelder Remy Reynierse had wel al wat ervaring en riep op een gegeven moment: ‘Kom, we gaan de trap af!’ Wij met z’n tweeën naar boven geklommen, daar die ski’s onder. ‘Ga jij maar eerst’, zei Remy. Ik naar beneden, maar man, dat is steil hoor, je gaat pijlsnel! Ik kon maar net het toilethuisje ontwijken en kwam uiteindelijk veertig meter verder, achter de goal, tot stilstand. Dat ging niet helemaal goed; mijn ski’s waren gebroken, maar ikzelf had gelukkig niets. Gekkenwerk eigenlijk. En Reynierse? Ik geloof niet dat hij nog is gegaan...”

Cultureel erfgoed (2)

“Er wordt volop verbouwd in en rondom De Koel, van de parkeerplaats tot de tribunes, en dat is hoognodig ook. We moeten met de tijd mee om ook op sportief vlak stappen te blijven zetten. Maar wees gerust, de verbouwing vindt plaats in fases, stapje voor stapje, en we gaan echt niet ineens de trap weg doen of zo. De Koel blijft gewoon De Koel; het stadion raakt zijn ziel heus niet kwijt.”

Ultiem stadiongeluk

“Wat nou de mooiste wedstrijd is die ik in al die jaren heb meegemaakt? Het ligt voor de hand om de sneeuwwedstrijd in 1987 te noemen, toen er een dik pak sneeuw lag en we Ajax met 3-0 versloegen. Maar ik weet niet of die wedstrijd me nu als eerste te binnen schiet omdat die nog zo vaak wordt genoemd, of omdat het nu echt de meest speciale was. Uniek was die overwinning namelijk niet, we wonnen in die jaren wel vaker van Ajax en eindigden twee keer op rij als vijfde in de Eredivisie. Ja, wat dat betreft doet die goede start van nu daar wel aan denken. Zoiets las ik laatst ook in De Limburger: ‘Oude tijden herleven in De Koel’. Toen zat het alleen wel wat voller dan nu, 10.000 toeschouwers was geen uitzondering. Het zou mooi zijn als we die volle tribunes nu ook weer voor elkaar krijgen. Dat verdient deze ploeg.”

 

Ben jij er ook bij?

Geef gehoor aan de oproep van Stan Valckx en zorg dat De Koel vol zit, zondag 21 oktober tegen ADO Den Haag. Je kaartje voor VVV-Venlo - ADO Den Haag bestel je hier.
 

 

Dit artikel delen